Sinds 13.5.2022 is de zuidoostelijke krater weer actief. Aan de voet van de kegel, aan de noordzijde, is een scheur ontstaan. Een lavastroom is in de Valle del Bove gestroomd, de enorme vallei aan de oostkant van de Etna.
Dit is een subterminale eruptie, d.w.z. een eruptie van een hoofdkrater, maar niet helemaal bovenaan (terminale eruptie), maar in de directe omgeving.
Gisteravond konden we daarom de Etna live beleven en genieten van dit natuurspektakel.
Het trefpunt was om 16:30 bij de Rifugio Citelli aan de noordkant van de Etna. Vanaf deze kant kun je de huidige uitbarsting het beste waarnemen.
Gelukkig is het op dit tijdstip niet meer zo heet als overdag.
Bij de Rifugio hebben we proviand gekocht (een panino en ook 1,5 liter water per persoon).
Beklimming door het berkenbos
Eerst liepen we omhoog door een bos. Hier groeien endemische berken, dat wil zeggen een speciale berk die alleen op de Etna voorkomt.
De eerste stop voor uitleg was bij een ronde structuur van stenen. Deze “hut” was ooit bedekt met stro en werd gebouwd ter bescherming door herders die hier hun schapen en geiten verzorgden. Ze zijn overal op de Etna te vinden.
We gingen verder bergop en bergaf door het berkenbos. Het was lekker koel in de schaduw van de bomen, dus de klim was niet moeilijk.
Na iets minder dan een uur bereikten we de Serracozzo grot. Deze grot is een van de ongeveer 190 lavatunnels die bestaan of waarvan bekend is dat ze bestaan op de Etna. Er zijn waarschijnlijk nog veel meer lavatunnels, maar we hebben ze nog niet ontdekt.
Nu hebben we onze helmen en hoofdlampen nodig om de grot te verkennen. In het begin is de grot enkele meters hoog en komt er daglicht binnen door het gat in het plafond. Daarna wordt het lager en donkerder en laat onze gids ons zien welke bijzondere formaties hier te ontdekken zijn.
Toen gingen we verder omhoog. Hoe hoger we komen, hoe kleiner de berkenbomen worden. We zien ook overal op de helling grote groene kussens met kleine, onopvallende bloemen. Ze zien er gezellig uit, maar ze hebben scherpe doorns!
De tocht is zo gepland dat je de hele beklimming bij daglicht doet. Dit is gemakkelijker en zo konden we toch genieten van het uitzicht tot aan de zee en de verschillende geologische formaties van de Etna herkennen en er iets over leren.
Blick auf den aktuellen Ausbruch des Ätna
We bereikten de rand van de Valle del Bove terwijl het nog licht was. Het uitzicht was overweldigend: deze enorme vallei ligt aan de oostkant van de Etna en de wanden van de vallei dalen op sommige plaatsen tot 1000 meter verticaal naar beneden.
De valleibodem is een zee van gestolde, zwarte lava en door het midden stroomt een rivier van lava, de huidige uitbarsting van de zuidoostelijke krater. Je kunt de rode kleur van de lava niet zien bij daglicht, alleen de rook van de lavastroom geeft de activiteit aan. Het is moeilijk te geloven dat deze vallei tot een paar decennia geleden een groen paradijs was. Ondertussen heeft de lava alles bedekt.
Aan de rand van de vallei klommen we nog hoger. We hielden de lavastroom de hele tijd in het zicht. Plotseling zien we de eerste kleine rode vlek. Terwijl we verder lopen en het steeds donkerder wordt, verschijnt er steeds meer rood.
Op ongeveer 2200 meter gingen we zitten en aten we onze panino. Daarna deelde de gids pasta di mandorla uit, een zoete Siciliaanse specialiteit.
De lucht is nu donker. De zuidoostelijke krater steekt slechts licht af tegen de nachtelijke hemel. Daarachter zien we de centrale krater, vroeger de enige hoofdkrater van de Etna.
De lavarivieren zijn nu helder rood. Ze vertakken verschillende keren, lava brokken komen los en rollen naar beneden in de vallei. Onderaan de vallei, waar het vlakker wordt, stopt de rode lavastroom, de lava komt hier tot stilstand en koelt dus af.
De lava van de Etna is ongeveer 1080 graden wanneer het de oppervlakte bereikt. Bij 800 graden wordt het massief en zwart. Dus ook al zie je massieve, zwarte lava op de Etna, je moet het nooit aanvallen als het nog vers is!
Afdaling
Rond 10 uur gingen we terug. Nu hebben we onze koplampen weer nodig.
We lopen weg van de rand van de vallei. Het zachte vulkanische zand maakt het gemakkelijk om naar beneden te gaan. We passeren een krater en twee openingen van de uitbarsting van 1928.
Na een goed uur kwamen we terug op de parkeerplaats.
We zullen ons deze avond zeker nog lang kunnen herinneren!
Wil je de Etna live beleven?
Ga dan met ons mee! Neem contact met ons op en wij informeren je over de huidige situatie op de Etna en of er momenteel een uitbarsting plaatsvindt.
Eruption Live Tour
Onvergetelijk en ontroerend: gloeiend rode lavafonteinen en lavastromen in de donkere nacht