Etna Park, noordzijde
We vertrekken vanaf de noordkant van de vulkaan, langs de zogenaamde “wijnweg”.
Het kleine dorpje Linguaglossa, midden op de noordkant van de Etna, staat bekend om de productie van Etna-wijnen en ook om de productie van typisch Siciliaanse producten en noten.
Vanaf hier nemen we de provinciale weg Mareneve, de enige toegangsweg tot de hele noordkant van de Etna. De weg klimt tegen de hellingen van de vulkaan op en kruist af en toe oude paden en ezelpaden; het gebied is zeer gevarieerd, u rijdt door oude lavastromen die geleidelijk plaatsmaken voor eeuwenoude bossen.
Pineta (dennenbos) Ragabo
Als we naar het zuiden gaan, richting de topzone, komen we langs het eeuwenoude Ragabo dennenbos, het grootste gebied met lariksbomen van Sicilië. Het hout werd waarschijnlijk al door de Romeinen gebruikt voor de scheepsbouw: en aangezien deze naaldhoutsoort zeer rijk is aan hars, werd het hars ook verzameld en gebruikt om de romp van schepen af te dichten.
Het lavafront van 2002
Op een hoogte van ongeveer 1.100 m verlaten we de weg en nemen we een pad dat leidt naar het lavafront van de uitbarsting van 2002. Als we hier voor deze enorme steenmassa staan, ook al is deze allang hard en koud geworden, kan men zich figuurlijk voorstellen welke vernietigende krachten de natuur kan hebben. Je kunt bijna de kracht van een lavastroom voelen! De uitbarsting legde in de korte periode van 10 dagen een afstand van ongeveer 13 kilometer af en besloot daar gelukkig een einde aan te maken.
De grotten aan de noordkant van de Etna: Grotta Corruccio
We gaan verder tot 1395 m en beginnen aan een nieuw avontuur; een korte wandeling in het bos en we betreden een geheim van de berg: we bezoeken de lavatunnel Grotta di Corruccio, een van de ongeveer 190 lavatunnels die op de Etna verspreid liggen. Om te ontdekken wat er onder het harde vulkanische oppervlak verborgen ligt, verlaten we het oppervlak en gaan we de kronkels van de berg in om zijn verborgen geheimen te verkennen.
Deze lavatunnels worden tijdens uitbarstingen gevormd door de stroming van de kokendhete, nog vloeibare lava, tussen 1.100 en 700°C. Terwijl de lava doorstroomt, koelt de buitenste laag af en verhardt, en vormt een soort schil (korst) die, wanneer hij afgekoeld is, de lava die erin blijft stromen in staat stelt een stabiele temperatuur te handhaven. De lava blijft heet en vloeibaar, soms kilometers lang, en blijft stromen tot het de buitenste schil leegmaakt en een holte vormt. En er ontstaat een nieuwe grot.
Piano Provenzana
Onze rit door het Ragabo dennenbos gaat verder tot we een lavarivier tegenkomen die het bos letterlijk in tweeën heeft gespleten. Het is de lavastroom van 2002 weer. We rijden erlangs tot we de plaats bereiken, op 1.800 m, waar zich de skilift bevindt.
We zijn in Piano Provenzana, waar de asfaltwegen eindigen. Von hier aus kann man nur zu Fuß weitergeheVanaf hier kunt u alleen te voet verder of met speciale terreinwagens.n oder mit speziellen Geländefahrzeugen.
Vanaf hier volgen we de lavavelden en kraters van de grote knoopuitbarsting van 2002 naar de laatste eruptiekegels die op ongeveer 2400 m hoogte zijn gevormd.
We komen ook langs de kraters die in 1809 werden gevormd langs dezelfde breuk, een van de meest actieve op de Etna, de Pernicana-breuk, nu ook bekend als de Northeast Rift. Deze breuk veroorzaakt vervormingen van 2 tot 4 cm per jaar.
Piano delle Concazze en “Pizzi Deneri” Vulkanologisch Observatorium
We rijden nog verder over de kale lava, de vegetatie wordt steeds kaler, naar de noordoostelijke krater. Wanneer we Piano delle Concazze bereiken, zien we het observatorium van “Pizzi Deneri” (2.847 m).
We verlaten de voertuigen en hebben het gevoel dat we op het dak van de wereld staan, ware het niet dat de majestueuze reus boven ons uittorent: de Noord-Oost-Krater.
Vanaf de top van Pizzi Deneri kan men het skigebied en de hele noordoostelijke helling, een groot deel van het noordoosten van Sicilië tot aan de Peloritaanse bergende kusten van Calabrië en naar het zuiden het Löwental – Leeuwenvallei en natuurlijk de topkraters met de (voorheen) hoogste direct voor ons, de Noordoostelijke krater.
Als we weer afdalen naar de skilift, krijgen we de kans om de kraters die in 1809 werden gevormd en enkele uitbarstingskegels uit 2002 van dichtbij te zien. Als we geluk hebben, kunnen we de dampen zien en aanraken die uit het hete binnenste van de vulkaan opstijgen.
Met deze excursie zagen we een van de nieuwste en meest majestueuze formaties van de Etna.
Tot het volgende avontuur!