De gevarieerde keuken van Sicilië is het resultaat van vele culinaire tradities uit de meest uiteenlopende beschavingen.
Het mengsel maakt het verschil
Wat onze gerechten vandaag nog steeds kenmerkt, is een erfenis van culinaire tradities uit zeer verschillende beschavingen die hebben bijgedragen tot het ontstaan van een absoluut rijke gastronomie, een explosie van smaken en kleuren. Grieken, Byzantijnen, Arabieren, Noormannen, Zwaben en vele anderen hebben diepe sporen achtergelaten van hun weg naar Sicilië, niet alleen in de architectuur en de cultuur, maar ook in het landschap, dat is veranderd door de verschillende culturen die zijn geïntroduceerd, en natuurlijk in de kookkunst.
De ziel van de Siciliaanse keuken heeft een dubbel karakter: de weelderige, aristocratische en barokke aard met intense en uitgebreide smaken die kenmerkend waren voor luxueuze hofbanketten met zoetigheden, gekonfijte vruchten, sauzen, vlees, vis, en de aard van de arme en eenvoudige keuken van boeren, herders en vissers voor wie een goede salamarigghiu (olie, citroen, oregano en zout) voldoende was om een verse vis op smaak te brengen of een peulvruchtensoep met op de landwegen verzamelde wilde venkel te verrijken.
De mildheid van het klimaat, gecombineerd met de vruchtbaarheid van het gebied van de Etna, als gevolg van de werking van de vulkaan, biedt ons een ongelooflijke verscheidenheid aan fruit en groenten en maakt van Oost-Sicilië een gebied dat bijzonder rijk is aan uitzonderlijke smaken en wijnstokken.
Dineren in een restaurant aan de baai van Taormina of in de steegjes, genieten van de verse vis van de Acireale Riviera of zelfs lunchen in een boerderij in het bos van de Etna zijn ervaringen die u zich voor altijd zult herinneren.
Wat uw bestemming ook is, waar u ook bent, wanneer u Oost-Sicilië verkent zult u absoluut verrukt zijn van de typische lokale gerechten.
Siciliaans menu
De onbetwiste koninginnen van de voorgerechten zijn de caponata van groenten, een mengsel van zoetzure groenten gekookt met suiker en azijn, en de parmigiana van aubergines, een gebakken taart van gebakken aubergines, tomatensaus en kaas.
Populaire traditionele voorgerechten zijn pasta gekookt met verse sardines en op smaak gebracht met wilde venkel, handgemaakte maccheroni alla Norma met tomatensaus, gebakken aubergines en gezouten ricotta, pasta met pistache pesto, een exquise pesto gemaakt door het rigoureus malen van olie, zout en pistachenoten uit Bronte, een stad die wereldwijd bekend staat om zijn pistachenoten.
Wat de hoofdgerechten betreft, moet worden opgemerkt dat de nabijheid van de zee haar invloed doet gelden. Langs de kust zijn de tafels gedekt met gangen van zeer verse vis, terwijl er in het binnenland veel meer vleesgerechten zijn.
Onder de visgerechten vinden we eenvoudige gerechten die de authenticiteit van het product versterken, zoals gegrilde vis, in “gek” water, gemarineerde vis met kerstomaatjes, uien en witte wijn, gegratineerde spatelrolletjes met eenvoudig broodkruim, zout en peterselie, en meer uitgebreide gerechten zoals zwaardvis op Messina wijze, gekruid met kappertjes, olijven en kerstomaatjes, inktvis gevuld met broodkruim, kruiden en tomaten gedroogd in de hete zon van het eiland, tonijn met uien en verse salades van inktvis met citroen en peterselie.
In het binnenland zijn er echter vleesgerechten zoals gehaktballen in citroenbladeren, worst met venkelzaad, runderkarbonades eenvoudig gerold met paneermeel en kruiden, gekookt in lokale wijn.
Absoluut onvermijdelijk is de ervaring van granita met brioche, uitstekend zomerontbijt van Oost-Sicilië, en van Siciliaanse cannolo met verse ricotta.
Straatvoedsel
Ook het straatvoedsel op het eiland biedt heerlijke verleidingen voor de smaakpapillen. Bijzonder typisch voor de oostelijke regio zijn de krokante gepaneerde rijst arancino, gevuld met vlees of pistachenoten of groenten, de scacciata en de calzoni, zacht gebakken of gefrituurde pasta gevuld met kaas, ansjovis, ham.
De eetcultuur in Sicilië is zo sterk dat het bijna onmogelijk is om tussen de middag door de straten van de dorpen te lopen zonder getroffen te worden door de geur van saus en gebakken voedsel tussen de dorpshuizen.
De keuken wordt het kloppend hart van elk huis, waar je een naar suiker en boter ruikende moeder of grootmoeder kunt ontdekken, bezig met de kleine grote dagelijkse magie die families rond de tafel verzamelt. Misschien in een tuin die naar basilicum en citroenen ruikt, met uitzicht op het spektakel van de Etna die uit de zee oprijst.